Laten we eerlijk zijn... de boog kan niet altijd onder hoogspanning staan. Ik had gisteravond een etentje en die liep nogal uit de hand. Zo gebeurt dat soms. We waren met zo'n vijftien man en iedereen had een gerecht mee. We startten met een voorgerecht om 19:00 en om 00:30 ging het (derde!!) toetje erin, vergezeld met een overheerlijke espresso martini. Met de nodige glaasjes wijn al achter de kiezen, niet te vergeten.
Afspraak is afspraak. Ook al zag ik het vanmorgen licht worden, ik moest en zou om 14:00 wakker en wel op de sportmat staan. En zo ging het ook. Maar of ik me topfit voelde? Alles behalve. Onder het mom van: je moet het toch een keer meegemaakt hebben, heb ik dit keer geknokt met een kater.
Hoe dan ook, ik heb al mijn energie bij elkaar geraapt om er het beste van te maken tijdens de training. En Antoinette kan bikkelhard zijn. Ik kan haar geen ongelijk geven. Zij doet niet alleen 'gewoon haar werk', maar vooral ook haar best om samen míjn doel te bereiken. Even een besefmomentje waarom we hier ook alweer zijn.
En uiteindelijk valt het me nog mee ook. Van sporten krijg je natuurlijk energie. En die gore alcohol en etensvetten worden er vandaag lekker uitgezweet. Als je daar even langer over nadenkt is sporten gewoon dé remedie tegen een kater. Ondanks dat je in bed wil blijven liggen, is het echt een goed idee om gewoon te gaan. Knokken dus. Het was een zware training, maar ik ben blij dat een groot deel van de restanten van gisteravond als afvalstoffen mijn lijf uitzijn. Poehee.
Reactie schrijven