We mogen weer!

Zijn jullie ook zo maatregel-moe? Zit je ook elke persconferentie weer met samengeknepen billen toe te luisteren naar wat onze minpres ons telkens weer te vertellen heeft? Bovenal heb ik natuurlijk respect voor de veiligheid, die voorop moet staan, maar daarnaast zie ik mezelf in de weerspiegeling van mijn laptop en tijdens alle zoom-meetings echt wel steeds meer onderkinnen krijgen. Bah. 

Misschien ben je het zelfs ook wel zat om van anderen te moeten aanhoren hoe ze wel niet dichtgroeien in deze tijden van intelligente lockdown, maar sorry but not sorry, ik ben er een van. Hoewel ik echt mijn best doe om naast het thuiswerken mijn dagelijkse rondje te doen en af en toe zelfs de yoga-mat onder mijn bank vandaan te schuiven: face-to-face en buiten kunnen sporten heeft echt mijn voorkeur.

Lekker in de buitenlucht. Iemand die streng toekijkt of je wel genoeg je best doet of even aanmoedigt als je het allemaal even niet ziet zitten. En het mag weer. De sportscholen zijn voorlopig nog gesloten, maar we mogen weer in kleine groepen bewegen. Nooit gedacht dat ik daar zo naar uit kon kijken. Bewegen is leven. Ik had mijn lunges ingeruild voor uitgebreide lunches, weet-je-wel? Voor de beeldvorming. Het gaat niet meer. 

Zo. Dat is er uit. En wat hebben Ant en haar team van Solid eens geluk met een terrein  van 900m2+ waar we veilig en op afstand van elkaar weer lekker kunnen rekken, strekken, squatten en lungen. En het bloggen heb ik ook maar wat gemist. Soms moet je je heil ook van je afschrijven. Bij deze! Dus, we zijn er weer. Tot horens : ) .